Περιγραφή

Ένα συμπόσιο - με εισηγήσεις, συζητήσεις και πάνελ - που κάλεσε σε μια ευφάνταστη διερεύνηση των αρχαιοελληνικών μύθων υιοθετώντας την διερευνητική και κριτική ματιά της αστυνομικής λογοτεχνίας.

To συμποσίο "Οι αρχαίοι μύθοι υπό αστυνομική διερεύνηση" μας ταξίδεψε χρονικά στην αρχαία Ελλάδα και συνηγόρησε για τη διαχρονικότητα και την οικουμενικότητά των κειμένων που μας έχουν παραδοθεί. Συγκεντρώνοντας μελετητές της αστυνομικής λογοτεχνίας, της κλασσικής φιλολογίας, της θεατρολογίας, της θεωρίας της λογοτεχνίας, της συγκριτικής λογοτεχνίας, καθώς και συγγραφείς και ψυχαναλυτές, αναζήτησε σημεία επαφής και τον αμοιβαίο εμπλουτισμό των επιμέρους κλάδων.  

Με αφετηρία έμπνευσης την πρόσφατη έκδοση του βιβλίου του θεμελιωτή της "αστυνομικής κριτικής" Pierre Bayard Œdipe n'est pas coupable (Éditions de Minuit, 2021, πρόχειρη απόδοση: O Οιδίποδας, εν τέλει, δεν είναι ένοχος), το συμπόσιο εντάχθηκε σε μια σύγχρονη προσπάθεια ανεύρεσης νέων προσεγγίσεων για τη μελέτη των αρχαίων κειμένων. Η νέα αυτή προσέγγιση είναι αναγκαία, καθώς ανανεώνει την σχέση μας με την αρχαία δραματουργία, υπερβαίνει τη μουσειακή αντιμετώπιση της και καθιστά την πρόσληψή της μια δημιουργική, δυναμική και υπό εξέλιξη διαδικασία.  

Το συμπόσιο διεξήχθη σε τρεις μέρες. Η πρώτη μέρα ήταν αφιερωμένη στον μύθο του Οιδίποδα και τις αναγνώσεις του. Η δεύτερη μέρα επικεντρώθηκε σε άλλα τραγικά πρόσωπα της αρχαιοελληνικής μυθολογίας. Η τρίτη μέρα περιέλαβε την επίσκεψη στους Δελφούς και στον τόπο του εγκλήματος, στη Σχιστή Οδό. Στο σταυροδρόμι όπου ο Οιδίπους φέρεται να σκότωσε τον Λάιο εξετάστηκε η υπόθεση της αθωότητάς του, την οποία υπερασπίζονται διάφοροι συγγραφείς. Η ανακατασκευή της επίμαχης σκηνής της δολοφονίας του Λάιου βιντεοσκοπήθηκε σε ένα ολιγόλεπτο film από μια ομάδα μαθητών.ριών του ελληνογαλλικού λυκείου Eugène Delacroix (LFHED). 

Οι εισηγητές.ριες του συμποσίου, αν και οπλισμένοι.ες με την επιστημονική γνώση του κλάδου τους, προσήλθαν πρωτίστως με την ιδιότητα του.ης αναγνώστη.ριας και κλήθηκαν να υιοθετήσουν τον ρόλο, το άγρυπνο και καχύποπτο βλέμμα ενός.μιας ντετέκτιβ σε σχέση με το αρχαίο κείμενο. Υπό το νέο αυτό ρόλο είτε παρενέβησαν διορθωτικά στο κείμενο, εντοπίζοντας και αναδεικνύοντας κενά, ελλείψεις, αμφίσημα και αντικρουόμενα στοιχεία είτε, βασιζόμενοι.ες στα ευρήματά τους, ξαναέγραψαν το κείμενο προτείνοντας ένα διαφορετικό τέλος και προσφέροντας μια καινούρια εκδοχή της ιστορίας. 

Το κοινό με τη σειρά του κλήθηκε να ακολουθήσει τη διανοητική περιπέτεια των εισηγήσεων, να ελέγξει τη συνοχή και την πειστικότητα των προτεινόμενων επιχειρημάτων και να υιοθετήσει, κατά τη δική του ανάγνωση και αναμέτρηση με τα αρχαία κειμένα, μια εξίσου διερευνητική ματιά και δια-δραστική σχέση.